از اینجا که من نشسته ام . تا درآستانه نوروز تاآن پنجره آغشته به نور . که دستهای تورا با نگاه من قسمت می کند . تنها هفت ستاره فاصله است . تنها هفت ستاره تا ابدیت مانده است . از آنجا که تو پرواز میکنی بر بام جهان تا این واژه های آغشته به دلتنگی که خاطرات مرا با نگاه تو قسمت می کند . تنها یک بهار فاصله است . آن روز هم که زندگی برای تو خاطره شد تنها یک بهار به تنهایی مانده بود و خاطرات من همه از آینده توست . نوروز امسال را یادت هست؟؟!! مثل خودت تنها و غریب . برخیابانهای غربت می خرامد . چراغ لاله بیاورد برای موسیقی دلت . تکه ای آرامش اگر نثار آیینه اش کنی هفت سینمان ستاره باران میشود . از اینجا که من گم شده ام . میان تکه های زمان . تا آنجا که تو آرمیده ای در بی زمانی محض چه اندازه دلتنگی در باغ روییده است ؟؟......
